PAVLOS - Den Fantazesai Poso

Όταν κλαίω και γελώ, μου λείπεις
Δεν ξέρω πιά πως να στο πω
Λίγο πριν να κοιμηθώ, μου λείπεις
Και ξυπνάω με έναν σκοπό

Και θέλω να σε δω
δεν φαντάζεσαι πόσο
Μου 'χεις λείψει γάματα
δεν φαντάζεσαι πόσο
Μίλα έστω για λίγο
ξανά να σε βιώσω
Έλα και πάρε με
τον πόνο να τελειώσω
Και θέλω να σε δω
να βρεθούμε ξανά
Θα έδινα τα πάντα
για άλλη μια φορά
Τελευταία βραδιά
Πριν πετάξεις ψηλά
Ο κύκλος δεν τελειώνει
Αλλά όντως πονά

Θυμάμαι μου είχες πει
Πριν ο ήλιος να πέσει
Ό,τι χωρίζει η απόσταση
Ενώνει η σκέψη
Ψευδαίσθηση ο χρόνος
Θέλει να μας μπερδέψει
Όσο σφιχτά και αν την κρατάς
Η άμμος πάντα πέφτει
Ο, τι ζήσαμε μαζί
Δεν μπορεί να επιστρέψει
Ουρλιάζει η θλίψη
Δεν μπορώ να βγάλω λέξη
Που και να 'ξερες
Πως έχω καταντήσει έτσι
Σουρωμένος ως τις έξι

Και θέλω να σε δω
δεν φαντάζεσαι πόσο
Μου 'χεις λείψει γάματα
δεν φαντάζεσαι πόσο
Μίλα έστω για λίγο
ξανά να σε βιώσω
Έλα και πάρε με
τον πόνο να τελειώσω
Και θέλω να σε δω
να βρεθούμε ξανά
Θα έδινα τα πάντα
για άλλη μια φορά
Τελευταία βραδιά
Πριν πετάξεις ψηλά
Τίποτα δεν θα είναι ίδιο ξανά

Τότε ήταν νωρίς
Αλλά πλέον είναι αργά
Δεν γαμιέται όμως
Θα το κάνω ξανά
Ο, τι κοιμίζει η καρδιά
Το μυαλό το ξύπνα
Ίσως γι' αυτό
Δεν κοιμήθηκα ποτέ μου καλά
Στα "όχι" του χθες
Γιατί λες όλο "ναι";
Ξεκινάς από το πάντα
Καταλήγεις στο ποτέ
Ξεχνάω την σκέψη μου
Πριν να 'ρθει το ρεφραίν
Και ακόμα μαυρίζω
Στον καθρέφτη μου το μπλε..
Είπα "Ποτέ δεν είναι αργά"
Μα τώρα σε 'χω χάσει
Έζησα πολλά
Πλέον τα 'χω ξεχάσει
Πονάω απ' τα λάθη
Όσο και αν λέω πως με έχουν φτιάξει
Θέλω να ελπίζω
Πως μια μέρα αυτό θα αλλάξει
Στην τρέλα του νησιού
Η μόνη στιγμή ηρεμίας
Μετά την καταιγίδα
Η ομορφιά της νηνεμίας
Χρωμάτιζες το φύλλο
Της μαύρης μου σελίδας
Σε αυτό, το βιβλίο,
Αγνώστης ιστορίας

Και θέλω να σε δω
δεν φαντάζεσαι πόσο
Μου 'χεις λείψει γάματα
δεν φαντάζεσαι πόσο
Μίλα έστω για λίγο
ξανά να σε βιώσω
Έλα και πάρε με
τον πόνο να τελειώσω
Και θέλω να σε δω
να βρεθούμε ξανά
Θα έδινα τα πάντα
για άλλη μια φορά
Τελευταία βραδιά
Πριν πετάξεις ψηλά
Αν ήμασταν μαζί ίσως γελούσαμε ξανά

Όταν κλαίω και γελώ μου λείπεις
Ξέρω πως δεν είσαι εδώ
Στο κενό όταν ξυπνώ μου λείπεις
Φώτισε τον ουρανό

Στο πιο όμορφο νησί
Το πιο άσχημο συναίσθημα
Νύχτες που βυθίστηκα
Τον εαυτό μου έχασα
Ήμουν τόσο λιώμα
Αλλά όχι δεν σε ξέχασα
Δεν ξέρω για Θεό
Εγώ για σένα το έγραψα

Και θέλω να σε δω έστω μια φορά
Να σου πιάσω το χέρι, να σε πάρω αγκαλιά
Δεν φαντάζεσαι πόσο τα έχω ανάγκη όλα αυτά
Αλλά δεν ξέρω τελικά αν υπάρχεις πουθενά

Written by:
Pavlos Karamolegkos

Publisher:
Lyrics © O/B/O DistroKid

Lyrics powered by Lyric Find