Armand - Het Sleutelgat

En het begon met hans
En die vroeg me wat ik van je vond
En jij stond me wel aan
En de zaak was zo rond
En jij jij wilde wel en ik zoals normaal
En we besloten ach je begrijpt het wel
Het begin van een triest verhaal

En het was al vrij laat
En ik stond met jou aan je deur
En het sleutelgat was te klein
En jij kreeg een kleur
En uitgespreid op de loper in de gang
Werd ik opgeholpen door jou
En de weg naar de trap
Die was lang en hard
Maar de kans verdreven de kou

En de nacht was lang en de drank
Deed te kort
Aan een degelijk helder brein
Je ziet wel wat er van wordt
En dan na een tijdje
Dan slik je eens stroef
Met goede zin is het dan gedaan
En als de lucht weer grauw kleurt
Besef je ineens
Je zoveelste illusie die gaat er aan

En je reikt elkaar de hand en zegt
We zien elkaar nog wel eens een keer
En om een uur of zeven 's morgens buiten
Vind je jezelf dan weer
En de vogels die fluiten al
Je vind het eigenlijk veel mooier
Omdat het een idee is
Dat steeds weer terug komen kan
Het is echt en daarom word je het niet zat

Written by:
H.G. VAN LOENHOUT

Publisher:
Lyrics © Warner Chappell Music, Inc.

Lyrics powered by Lyric Find