Skit - Ekkremes

Τι με πιάνει και σκέφτομαι πως θα πεθάνω αύριο
Δεν με νοιάζει τίποτα φίλε όμως μακάρι ο
Τροχός να γυρίσει να δω και 'γω το σενάριο
Προς το παρόν το μόνο που με ελκύει είναι μακάβριο
Θα δω, τα σημάδια και θα πιάσω τα μισά
Θα μπω, μέσα στο λούκι να ερμηνεύσω τα δίπλα
Μαύρο, πινέλο μέσα σε έναν άδειο καμβά
Κι ας τον, κόσμο τριγύρω να ρωτάει "τι είναι αυτά"
Εθελοτυφλούνε πάνω σε τεντωμένο νήμα
Θα ανταλλάζαν τα πιστεύω τους για λίγο ακόμα χρήμα
Έχουν μάθει να λένε όλοι τους το ίδιο ποίημα
Προσευχές χωρίς νόημα. Δεν έχουνε καν ρίμα
Ποιος είναι ο σκοπός του καθενός; Ποιος νοιάζεται;
Τρέχω φοβισμένος γιατί δεν αντιλαμβάνεστε
Προσποιηθείτε ότι δεν υπάρχουμε άλλωστε
Η άγνοια είναι ευτυχία. Τι να κάνουμε;
Οπότε ψάχνω για μυαλά σαν κι εμένα
Που κάνουν λάθη μοναχά εσκεμμένα κι είμαι
Βλάκας με εξυπνάδες χαμηλής ανοχής
Ο κόσμος είναι σκατά γι' αυτό γινόμαστε κι εμείς

Κινούμαι πέρα δώθε σαν να κατάπια εκκρεμές
Δεν βλέπω την ώρα να έρθουνε τα χειρότερα
Δεν ξέρω τι να γράψω στις επόμενες γραμμές
Μα πάντα αφήνω κενές αυτές που λέω τα περισσότερα
Κι έχω τόσα να σου πω μα δεν βγαίνει φωνή
Τα άγχη μου με στραγγαλίζουνε έχω πνιγεί
Κλείνω τα μάτια μου κι έπειτα κοιτώ τη σιωπή
Μάλλον ξέχασα να πεθάνω και ψάχνω γιατί

Εσωτερικές συζητήσεις καταλήγουν σε καβγάδες
Κι οι φανταστικοί μου φίλοι με βάζουνε σε μπελάδες πλέον
Κουράστηκα να προσπαθώ να επιπλέω
Βυθίζομαι στα λάθη μου χωρίς να αναπνέω
Βγαίνω μια φορά τη μέρα για να γευτώ τον αέρα
Και έπειτα ξανά μέσα γιατί βρίσκομαι σε τέλμα
Ξεγλιστρά ο χρόνος απ' τα δάχτυλα μου μέσα
Χωρίς να ξεκινήσω έχω περάσει το τέρμα
Το σκοτάδι ολοένα με τυλίγει δεν μ' αφήνει
Μα ίσως κάποτε να βρω τη λύση να βγω απ' την δίνη
Όταν αυτό συμβεί ότι είναι να γίνει ας γίνει
Παίζω με τον αλγόριθμο δεν πιστεύω στην τύχη
Στο τέλος η εικόνα απ' τη θολή μου μορφή
Κοιτά τον εαυτό της και λέει ποιος είσαι εσύ;
Γιατί την εικόνα απ' τη θολή μου μορφή
Παραμορφώνουνε τα μάτια μου πίσω απ' το γυαλί

Κινούμαι πέρα δώθε σαν να κατάπια εκκρεμές
Δεν βλέπω την ώρα να έρθουνε τα χειρότερα
Δεν ξέρω τι να γράψω στις επόμενες γραμμές
Μα πάντα αφήνω κενές αυτές που λέω τα περισσότερα
Κι έχω τόσα να σου πω μα δεν βγαίνει φωνή
Τα άγχη μου με στραγγαλίζουνε έχω πνιγεί
Κλείνω τα μάτια μου κι έπειτα κοιτώ τη σιωπή
Μάλλον ξέχασα να πεθάνω και ψάχνω γιατί

Είμαι στη φάση που καταπίνω ότι εκπνέω
Είμαι στη φάση που δεν έχει φάση άκου που σου λέω
Μετά από τόσα data σαστίζω όταν μ' αντικρίζω
Ακόμα είμαι εγώ νομίζω, βασικά το ελπίζω

Written by:
Skit 0

Publisher:
Lyrics © O/B/O DistroKid

Lyrics powered by Lyric Find