Skit - Ela Ksekolla (feat. Eraised)
Η βρύση στον νιπτήρα στάζει και χαζεύω τις σταγόνεςΠου πέφτουνε και χάνονται όπως φεύγουν οι χειμώνες
Βουτάνε στον νιπτήρα μαζί με τις αναμνήσεις
Κλέβουνε από μέσα μου τις πιο θολές εικόνες
Κοιτάζω στον καθρέφτη πόσο θα χαλάσω ακόμα
Μαλώνω με τον εαυτό μου γεννημένος στη διχόνοια
Βλέποντας το είδωλο μου χάνω πίσω μου το χρώμα
Το αίμα τρέχει μία από τη μύτη, μια απ' το στόμα
Σε σκέφτομαι ενώ αιμορραγώ
Να κόψω τις φλέβες μου ή να σ' ερωτευτώ;
Τόσο εσωστρεφής ώστε να με σιχαθώ
Μα πιο πολύ σιχάθηκα που ανοίχτηκα γι' αυτό
Όταν το κατάλαβα πως παίζαμε σαν πιόνια
Δεν μου μαύρισες την ψυχή αλλά τα πνευμόνια
Όταν έγινες κι εσύ ένα μέρος απ' το πλήθος
Δεν μου ράγισες την καρδιά μου αλλά το στήθος
Και νομίζεις αν κοιτάξεις προς τα εδώ (που;)
Θα καταφέρεις μάλλον να λυγίσεις το εγώ μου
Όμως πλέον εγώ ξέρω πολύ καλά ποιος είμαι
Έμαθα να διακρίνω τη μορφή μου μεσ' τα pixel
Παρ' όλα αυτά συμφέρει να το παίζω αφελής
Να φτάσουμε στο σημείο κι εσύ να με σιχαθείς
Δώσε μου μια ευκαιρία θα ζητήσω άλλες τρεις
Έλα ξεκόλλα, δεν κατάλαβες τι είπαμε εξαρχής
Η πόλη τράπουλα εμείς τα καμένα χαρτιά
Καμένα σπίρτα τα παιδιά με τα καμένα μυαλά
Χιλιοειπωμένες ιστορίες, 5 χαμένες ευκαιρίες
Και 10 λάθη που άμα λάχει θα τα κάναν ξανά
Με τους συμμαθητές εκεί που παίζαμε, αράξαμε
Δύο μήνες μετά το ανάψαμε, δυο χρόνια μετά το κάψανε
Σκάσανε δεν πλέουν σαν τα μπαλόνια που εισπνέουν
Στα 22 τώρα αναρωτιόμαστε πως φτάσαμε
Διάλεξε εσύ για εμένα πανικό η ατονία
Να διαλέξω εγώ για σένα εθισμό η αρρυθμία
Επέλεξε το ένα το άλλο είναι που σου μένει
Και αφού έφαγες καλά ρέψου την υποκρισία
Δεν είπαμε όσα θέλαμε, νιώσαμε αμηχανία
Τώρα βιντεοκλήσεις κυψέλη ως Λετονία
Όσο σκέφτονται τη λύση που κανέναν δεν θα θίξει
Ο ψηλός και η φθορά γίναν ταυτοπροσωπία
Παρ' όλα αυτά συμφέρει να το παίζω αφελής
Να φτάσουμε στο σημείο κι εσύ να με σιχαθείς
Δώσε μου μια ευκαιρία θα ζητήσω άλλες τρεις
Έλα ξεκόλλα, δεν κατάλαβες τι είπαμε εξαρχής
Written by:
Eraised 0, Skit 0
Publisher:
Lyrics © O/B/O DistroKid
Lyrics powered by Lyric Find
