Armand - Toekomst

Toekomst is een woord
Wat mij vreemd in de oren klinkt
Ik heb geen mens
Alleen een hond waar ik mee kan praten
En mijn plannen weet ik veel
Ik weet niet eens meer wie ik ben
Omringd door honderden mensen
Voel ik me toch zo verlaten
Ze staan allemaal voor je klaar
Maar als je zou willen dat er iemand was
Sta je alleen als op de hoogste
Berg hier op aarde
Je leeft mee met de tijd
Je deelt mee in haat en nijd
En je vraagt je af
Wat in's hemelsnaam heeft er nog waarde
Een meisje een thuis een diploma
Een vriend of een hond
Waar je zomaar mee kunt stoeien
Een idee geloof of overtuiging
Je werk of je gitaar waarmee je mensen
Kunt boeien

Ik ben niet de grote beer
Soms weet ik het ook zelf niet meer
En ben ik het jochie dat in z'n bed
'S nachts ligt te janken
Die zich afvraagt waarom ik
Als er zoveel anderen zijn
Waar heb ik dit beestenbestaan toch aan te danken

Written by:
H.G. VAN LOENHOUT

Publisher:
Lyrics © Warner Chappell Music, Inc.

Lyrics powered by Lyric Find